ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ: 14. Μετά την Άλωση της Πόλης

 

Ο χορός των αντρειωμένων 

Των Ελλήνων οι Κοινότητες 

ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ»

Ο Ρόλος της Εκκλησίας στην Επανάσταση του 1821

Κύκλος:Α Επεισόδιο:001 Ι Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ 1750-1820

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ: 1.3 Εφαρμογές της Γενετικής

 

25 χρόνια κλωνοποίηση: Από την Ντόλι στην Ελίζαμπεθ Αν 

Κλωνοποίησαν τις πρώτες στον κόσμο μαϊμούδες – Πιο κοντά στην κλωνοποίηση ανθρώπων;…

Βιοηθική. Η εξέλιξη της βιοϊατρικής επιστήμης και τα ηθικά ζητήματα

Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής

Θρησκευτικά Α λυκείου: 3. 5 Το βαθύτερο νόημα του μυστηρίου του γάμου 2η ώρα

 

3.5. ΤΟ ΒΑΘΥΤΕΡΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ 2η ωρα φύλλο εργασίας

Η θεολογία του μυστηρίου του Γάμου. Σελ. 113

Απαντήστε στις πιο κάτω ερωτήσεις

Η απόκτηση παιδιών είναι ο πρώτος ή ο μοναδικός σκοπός του Γάμου, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία  Σ Λ

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία , σκοπός του γάμου είναι η τελείωση των προσώπων και τη σωτηρία Σ Λ

Ο Χριστός, δεν ευλόγησε τον  Γάμο  Σ  Λ

Συμπληρώστε τη φράση με τη φράσεις του βιβλίου :  η ένωση του άνδρα και της γυναίκας «εἰς σάρκα μίαν» έχει ως πρότυπο

…………………………………………………………………..

Γι’ αυτό τονίζεται ότι ο άνδρας αγαπά και φροντίζει τη γυναίκα όπως αγάπησε την ……………….(δηλαδή μέχρι θανάτου), η δε γυναίκα …………………..στον άνδρα όπως η Εκκλησία στο Χριστό

 

Αντιστοιχήστε τους συμβολισμούς `  των τελούμενων στο μυστήριο του γάμου

Α	Β
Α. ΔΑΚΤΥΛΊΔΙΑ	1 ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΣΤΦΑΝΩΜΑ ΩΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
Β ΣΤΕΦΑΝΙΑ	2  ΚΟΙΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ
Γ     ΚΟΙΝΌ ΠΟΤΗΡΙΟ	3 ΧΑΡΑ -ΠΑΝΗΓΡΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
Δ   ΧΟΡΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΌ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ	4  ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΕΝΩΣΗ

 

Να συμπληρώσετε τις λέξεις που λείπουν αφού διαβάσετε το κείμενο Ενότητα στον γάμο σελ. 114-115

Το Άγιο Πνεύμα, που κάνει τον γάμο έναν …………..με τη δική του ζωή, αυτό χορηγεί και τα διαφορετικά…………….. Δένει τους συζύγους μεταξύ τους και τους κάνει να αισθάνονται ότι……………… ο ένας στον άλλο. Δημιουργεί στους συζύγους την πεποίθηση ότι το …………..του καθενός υπάρχει για χάρη του άλλου. Το ……………..είναι ο πνευματικός σύνδεσμος μεταξύ των συζύγων, η ενωτική δύναμη που κάνει τους συζύγους μια ενότητα, η δύναμη της συνοχής στο γάμο. … Το Πνεύμα βρίσκεται μέσα σε κάθε σύζυγο με τα διαφορετικά…………….. ή με τα αμοιβαία αλληλεξαρτώμενα χαρίσματα, που ούτε ………………..τους συζύγους, αλλά ούτε τους επιτρέπουν να λειτουργήσουν μεμονωμένα και ……………….ο ένας από τον άλλο

Μετά τα κείμενα που διαβάσατε γράψτε  5 έννοιες σχετικές με τη σημασία και το περιεχόμενο που έχει ο γάμος για την ορθοδοξία

ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ Α,Β, Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΛΥΚΕΙΟΥ  

Θρησκευτικά Α λυκείου: 3. 5 Το βαθύτερο νόημα του μυστηρίου του γάμου

Γάμος φωτόδεντρο 

Ἡ ἱερολογία τοῦ θρησκευτικοῦ ὀρθοδόξου Γάμου

Γαμήλια έθιμα στην αρχαιότητα

Ο Ισλαμικός γάμος είναι μια νομική συμφωνία, γνωστή ως Nikah

Γάμος Ινδουϊστών

Θρησκευτικά Α Λυκείου: 3.3. Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ 2η ωρα

 

2η ώρα 

Ο Ύμνος της αγάπης.

(Α' Κορινθίους κεφ. ιγ' στίχοι 1-13).

«Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καί τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δέ μή ἔχω, γέγονα χαλκός ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον.. Καί ἐάν ἔχω προφητείαν καί εἰδῶ τά μυστήρια πάντα καί πάσαν τήν γνῶσιν, καί ἐάν ἔχω πάσαν τήν πίστιν, ὥστε ὅρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν εἰμί. Καί ἐάν ψωμίσω πάντα τά ὑπάρχοντά μου, καί ἐάν παραδῶ τό σῶμα μου ἴνα καυθήσομαι, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν ὠφελοῦμαι. ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοί, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τό κακόν, οὐ χαίρει ἐπί τή ἀδικία, συγχαίρει δέ τή ἀληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. Εἴτε δέ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. Ἐκ μέρους δέ γινώσκομεν καί ἐκ μέρους προφητεύομεν ὅταν δέ ἔλθη τό τέλειον, τότε τό ἐκ μέρους καταργηθήσεται. Ὄτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἔλαλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην ὄτε δέ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τά τοῦ νηπίου. Βλέπομεν γάρ ἄρτι δί' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δέ πρόσωπον πρός πρόσωπον ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δέ ἐπιγνώσομαι καθώς καί ἐπεγνώσθην. Νυνί δέ μένει πίστις, ἔλπις, ἀγάπη, τά τρία ταῦτα· μείζων δέ τούτων ἡ ἀγάπη».

Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει η σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως. Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι. Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο το άλλο πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως ακριβώς γνωρίζει και εμένα ο Θεός. Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η ΑΓΑΠΗ

Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΘΡΗΝΟΥ
ἤτοι
Ο ΟΡΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Αἱ γενεαί πᾶσαι, ὕμνον τῇ Ταφῇ σου, προσφέρουσι Χριστέ μου. Καθελὼν τοῦ ξύλου, ὁ Ἀριμαθαίας, ἐν τάφῳ σε κηδεύει. Μυροφόροι ἦλθον, μύρα σοι Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως. Δεῦρο πᾶσα κτίσις, ὕμνους ἐξοδίους, προσοίσωμεν τῷ Κτίστῃ. Ὡς νεκρὸν τὸν ζῶντα, σὺν Μυροφόροις πάντες, μυρίσωμεν ἐμφρόνως. Ἰωσὴφ τρισμάκαρ, κήδευσον τὸ σῶμα, Χριστοῦ τοῦ ζωοδότου. Οὓς ἔθρεψε τὸ μάννα, ἐκίνησαν τὴν πτέρναν, κατὰ τοῦ Εὐεργέτου. Οὓς ἔθρεψε τὸ μάννα, φέρουσι τῷ Σωτῆρι, χολὴν ἅμα καὶ ὄξος. Ἰωσὴφ κηδεύει, σὺν τῷ Νικοδήμῳ, νεκροπρεπῶς τὸν Κτίστην. Ζωοδότα Σῶτερ, δόξα σου τῷ κράτει, τὸν ᾍδην καθελόντι. Ὕπτιον ὁρῶσα, ἡ Πάναγνός σε, Λόγε, μητροπρεπῶς ἐθρήνει. Ὢ γλυκύ μου ἔαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, ποῦ ἔδυ σου τὸ κάλλος; Θάνατον θανάτῳ, σὺ θανατοῖς Θεέ μου, θείᾳ σου δυναστείᾳ. Ἡ δάμαλις τὸν μόσχον, ἐν Ξύλῳ κρεμασθέντα, ἠλάλαζεν ὁρῶσα. Ὦ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πῶς τάφῳ νῦν καλύπτῃ; Αἱ Μυροφόροι Σῶτερ, τῷ τάφῳ προσελθοῦσαι, προσέφερόν σοι μύρα. Ἀνάστηθι Οἰκτίρμον, ἡμᾶς ἐκ τῶν βαράθρων, ἐξανιστῶν τοῦ ᾍδου. Ἀνάστα Ζωοδότα, ἡ σὲ τεκοῦσα Μήτηρ, δακρυῤῥοοῦσα λέγει. Κλαίει καὶ θρηνεῖ σε, ἡ πάναγνός σου Μήτηρ, Σωτὴρ μου νεκρωθέντα. Ἔῤῥαναν τὸν τάφον, αἱ Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωῒ ἐλθοῦσαι. (Τρίς)

ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ Ἦχος γ´. Ὅλες οἱ γενιὲς (τῶν ἀνθρώπων) προσφέρουν, Χριστέ μου, ὕμνο στὴν ταφὴ σου. Ἀφοῦ σὲ κατέβασε ἀπὸ τὸ ξύλο ὁ Ἰωσήφ, ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, σὲ τάφο σὲ κηδεύει. Μυροφόρες ἦλθαν, φέρουσες μὲ χαρὰ μύρα γιὰ σένα, Χριστέ μου. Ἐλᾶτε ὅλη ἡ κτίση νὰ προσφέρουμε στὸν Κτίστη, ἐπικήδεια ᾄσματα καὶ ὕμνους. Ὅλοι μαζὶ μὲ τὶς Μυροφόρες ἂς ἀλείψουμε μὲ μύρα, σὰν νεκρόν, αὐτὸν ποὺ ζεῖ καὶ εἶναι παρεκτικὸς ζωῆς. Τρισευτυχισμένε Ἰωσήφ, κήδευσε τὸ σῶμα Χριστοῦ τοῦ ζωοδότη. Αὐτοί, ποὺ ἔθρεψε μὲ μάννα στὴν ἔρημο, ἔβαλαν σὲ κίνηση τὴν πτέρνα τους, γιὰ νὰ κλοτσήσουν τὸν εὐεργέτη. Αὐτοί, ποὺ ἔθρεψε μὲ μάννα στὴν ἔρημο, φέρουν στὸ Σωτήρα χολὴ μαζὶ μὲ ὄξος. Αὐτοί, ποὺ ἔθρεψε μὲ μάννα στὴν ἔρημο, φέρουν στὸ Σωτήρα χολὴ μαζὶ μὲ ὄξος. Ὁ Ἰωσὴφ κηδεύει, μαζὶ μὲ τὸ Νικόδημο, μὲ τρόπο ποὺ πρέπει στοὺς νεκρούς, τὸν Κτίστη. Ζωοδότη Σωτήρα, δόξα στὴ δύναμή σου, ποὺ συνέτριψε τὸν ᾅδη. Βλέποντάς σε, Λόγε, ξαπλωμένο (νεκρὸ) ἡ πάναγνη Μητέρα σου θρηνοῦσε, ὅπως ἁρμόζει σὲ μητέρες. Ὤ ἄνοιξη γλυκιά μου, γλυκύτατο παιδί μου, ποὺ κρύφτηκε ἡ ὀμορφιά σου; ὸ θάνατο θανατώνεις μὲ θάνατο, ἐσὺ Θεέ μου, μὲ τὴ θεία ἐξουσία σου. Ἡ δάμαλις (ἡ Παρθένος), βλέποντας τὸ μόσχο (τὸν Υἱό της) κρεμάμενο στὸ ξύλο, θρηνοῦσε ἀπὸ πόνο (ἠχηρὰ). Ὤ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου, γλυκύτατο παιδί μου, πῶς καλύπτεσαι τώρα στὸν τάφο; Οἱ μυροφόρες (γυναῖκες), Σωτήρ μου, ἐλθοῦσαι στὸ μνημεῖο, σοῦ πρόσφεραν ἀρώματα. (τρὶς) Ἀνάστα (ἐκ τῶν νεκρῶν), εὐσπλαγχνικὲ Κύριε, ἀνασταίνοντας κι ἐμᾶς ἀπὸ τὰ σκοτεινὰ βάραθρα τοῦ ᾅδη. Ἀνάστα (ἐκ τῶν νεκρῶν), ἐσὺ ποὺ δίδεις ζωή, χύνουσα δάκρυα, λέγει ἡ τεκοῦσά σε Μητέρα. Ἡ πάναγνη Μητέρα σου, Σωτήρα μου, σὲ κλαίει καὶ σὲ θρηνεῖ, νεκρωθέντα. Ράντισαν τὸν τάφο οἱ μυροφόρες μύρα, πολὺ πρωὶ ἐλθοῦσαι. (τρὶς)

Θρησκευτικά Γ Λυκείου: 2.4 Η Επανάσταση του Χριστιανισμού

 

η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού και η εκδίωξη των εμπόρων από τον Ναό