ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

 

1.1  Σκοπός & Προσδοκώμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα  Γενικός Σκοπός: Προσδοκώμενα Μαθησιακά Αποτελέσματα: Εκτιμούν τον Θεάνθρωπο Ιησού Χρηστό  ως διδάσκαλο, που προσλαμβάνει δημιουργικά την καθημερινότητα για να τη φωτίσει διαφορετικά

Εμπλεκόμενοι Στόχοι και Επάρκειες της Τάξης  Να κατανοούν ποιο είναι το κριτήριο και το μέτρο εκτίμησης της αξίας ή απαξίας των πράξεων και της ζωής των ανθρώπων Να εκτιμήσουν ότι ο Θεός δεν είναι ούτε τιμωρός ούτε αμείβει τους ανθρώπους, αλλά ότι μόνοι τους ευθύνονται για τις επιλογές τους

Συχνά αναρωτιούνται οι άνθρωποι: Τι δίνει στη ζωή ποιότητα και αξία? Τι την κάνει προβληματική και την υποβαθμίζει? Τα λόγια ή οι πράξεις? Μόνο οι πράξεις ή οι παραλείψεις? Υπάρχει κάποιο δοκιμασμένο κριτήριο ή μέτρο, για να μετράμε την παντοτινή ποιότητα και αξία της ζωής? Αυτό το βρίσκουμε στην παρακάτω παραβολή του Χριστού.

λέξεις κλειδιά: τελική κρίση, τιμωρία, ανταμοιβή, δίκαιοι, άδικοι 

Λεπτομέρεια μιας μεγάλης ρομανικής εικόνας της Τελικής Κρίσης. Ζωγραφίστηκε το δεύτερο μισό του 12ου αιώνα για το ναό  του Αγίου Γρηγορίου Ναζιανζηνού κοντά στη Σάντα Μαρία στο Κάμπο κοντά στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης..  Είναι πλέον μέρος της συλλογής των Μουσείων του Βατικανού.

Βασικά στοιχεία του μαθήματος

• Κατά τη διδασκαλία του Χριστού στον καινούριο τρόπο ζωής, που ο ίδιος φανέρωσε και προέβαλε, ισχύει ένα κριτήριο για την αξία της ζωής των ανθρώπων.  Με αυτό θα κριθούν κάποτε οι πράξεις όλων. Αυτό είναι η έμπρακτη εκδήλωση αγάπης ή η παράλειψη της. Αυτό κρίνει αποφασιστικά τον καθένα για τώρα και για πάντα. 
• Το να είναι κάποιος κοντά στον Θεό ή μακριά του, είναι συνέπεια των καλών ή κακών επιλογών και πράξεων ή παραλείψεών του προς τους συνανθρώπους. 
• Ο Θεός κανέναν δεν αμείβει και κανέναν δεν τιμωρεί. Όλους τους θέλει κοντά του.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ

 ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ 

«Καθημένου δε αυτού επί του βήματος απέστειλε προς αυτόν η γυνή αυτού λέγουσα· μηδέν σοι και τω δικαίω εκείνω· πολλὰ γαρ έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι' αυτόν». 

 (Ματθ.27,19)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ενώ καθόταν στη δικαστική του έδρα, η γυναίκα του τού έστειλε με κάποιον ετούτο το μήνυμα: «Μην κάνεις τίποτα εναντίον αυτού του αθώου, γιατί πολύ ταλαιπωρήθηκα απόψε στ' όνειρό μου εξαιτίας του».

ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ

ΑΠΌ 5:09:06 ΕΩΣ 5:30:34

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α ΓΥΜΝΑΣΊΟΥ 12. Ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός; i. Ο Υιός του Θεού γίνεται άνθρωπος. Η Γέννηση του Χριστού ως Ευαγγέλιο

 ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ 

1. Να πληροφορηθούν οι µαθητές/τριες λεπτοµερώς από τις αφηγήσεις των Ευαγγελίων τα σχετικά µε τη γέννηση του Χριστού γεγονότα. 
2. β. Να εµβαθύνουν, όσον είναι εφικτό, στη σηµασία του γεγονότος της γέννησης του Χριστού. 
3. γ. Να κατανοήσουν ότι µ' αυτό το γεγονός ξεκίνησε η Βασιλεία του Θεού στον κόσµο και ότι η µέρα που συνέβη ονοµάστηκε "γενέθλιος ἡµέρα τῆς ἀνθρωπότητος" (Μ. Βασίλειος), κάτι που δικαιολογηµένα αποτέλεσε αφορµή µεγάλης χαράς και ελπίδων για όλους. 
4. δ. Να διαπιστώσουν ότι τα χαρµόσυνα στοιχεία των σχετικών µε τη Γέννηση ευαγγελικών κει µένων είναι συνυφασµένα µε δραµατικά

φορητή εικόνα αρχές 16ου αιώνα  https://www.mbp.gr/exhibit/eikona-i-proskynisi-ton-magon/

H Φυγή στην Aίγυπτο, εικόνα κρητικής τέχνης που χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 15ου αι. H απόδοση της σκηνής με τη σπάνια κινητική ροή του διηγηματικού περιεχομένου μέσα στο αναπεπταμένο τοπίο, γεμάτη από συγκρατημένη συγκίνηση και βαθύτατη ανθρωπιά, ασκεί έναν ιδιαίτερο μαγνητισμό. https://www.benaki.org/index.php?option=com_collectionitems&view=collectionitem&e_id=300609&lang=el 

Με τη Γέννηση του θεανθρώπου Χριστού φανερωθηκε οτι 

Ο Ιησούς ως σωτήρας θα είναι διαφορετικός από εκείνον που περίμεναν οι Ισραηλίτες     ταπεινός και για όλον τον κόσμο

Στη Βηθλεέμ ξεκίνησε η καινούργια ανθρωπότητα 

         Βασιλεία του         Θεού 

    Η     ζωή  του Ιησού      Χριστού  απειλείται  από τις πρώτες  κιόλας  στιγμές της ύπαρξης του σφαγή. Νήπιων  προσφυγιά 

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ γ. «Παιδί μου, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες»: Η θεραπεία του παραλύτου της Καπερναούμ (Μκ 2, 1­12)

 

1. Επιδιώξεις διδασκαλίας α. Να γνωρίσουν οι µαθ. τις απάνθρωπες αντιλήψεις για την ασθένεια και την αναπηρία που επικρατούσαν την εποχή του Χριστού. 

β. Από όσα διαµείφθηκαν και διαδραµατίστηκαν κατά τη θαυµατουργική θεραπεία του παράλυτου, να συγκρατήσουν την αλήθεια που φανερώθηκε, ότι δηλ. ο Ιησούς ελευθέρωσε και ελευθερώνει τον ασθενή διπλά: σωµατικά και ψυχικά, δηλ. ριζικά, και ότι οι χριστιανοί δέχονται ότι είναι ελευθερωτής ψυχών και σωµάτων όσων προστρέχουν σε αυτόν. 

γ. Να συγκρατήσουν και τη γεµάτη δέος και θαυµασµό οµολογία των αυτοπτών µαρτύρων του γεγονότος, καθώς και το ότι αποκαλύφθηκε η θεανθρώπινη εξουσία του Ιησού, που συγχωĀ ρεί, θεραπεύει, ανορθώνει και στηρίζει τον άνθρωπο

σκέψεις ή συναισθήματα του παράλυτου 

για την αρρώστια του και τον τρόπο που 

τον αντιμετώπιζαν οι συνάνθρωποί του 

                                                                     

σκέψεις και συναισθήματα των άλλων  προσώπων του κειμένου για τον                                     παράλυτο

1. α. Κατά τις τότε αντιλήψεις των Ισραηλιτών κάθε αρρώστια και αναπηρία των ανθρώπων ήταν δίκαιη τιµωρία του Θεού για αµαρτίες δικές τους ή ακόµη και των γονιών τους. Έτσι οι άρρωστοι και οι ανάπηροι υπέφεραν διπλά: βασανίζονταν από την αναπηρία τους και ταυτόχρονα φοβούνταν τον Θεό και πίστευαν ότι ο Θεός δεν νοιαζόταν γι’ αυτούς και δεν τους αγαπούσε. β. Η παραπάνω αντίληψη ήταν και είναι ανόητη. ∆ιότι, σύµφωνα µε αυτήν, όλοι οι αµαρτωλοί θα έπρεπε να είναι άρρωστοι και οι άγιοι άνθρωποι να µην αρρωσταίνουν ποτέ. Όµως ούτε το ένα συµβαίνει ούτε το άλλο...

2. Τη συγχώρηση των αµαρτιών από άνθρωπο οι νοµοδιδάσκαλοι θεωρούσαν βλασφηµία και προσβολή κατά του Θεού. Ποινή θανάτου προβλεπόταν για όποιον τολµούσε κάτι τέτοιο

ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΆΝΤΗΣΕ ΤΙΣ ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΟΜΑΔΩΝ

1.Πώς φαντάζεστε τη ζωή του παράλυτου πριν συναντήσει τον Ιησού; (ΟΜΑΔΑ Α)

2. . Ο παράλυτος και όλοι όσοι ήταν εκεί, αυτό που περίμεναν από τον Ιησού ήταν να τον γιατρέψει. Ο Ιησούς όμως πρώτα του συγχωρεί τις αμαρτίες. Με τη συγχώρηση αυτή τι αλλάζει µέσα στην ψυχή του παράλυτου σε σχέση µε τον Θεό; (ΟΜΆΔΑ Β)

3. Ο Ιησούς στο τέλος χαρίζει στον παράλυτο και τη γιατρειά του. Τι απάντηση δίνει σε όλους, ιδιαίτερα στους γραµµατείς που αντέδρασαν; (ΟΜΑΔΑ Γ)

4. Και σήμερα ακόμη υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν, όπως και τότε, ότι οι αρρώστιες και τα βάσανα στη ζωή είναι τιµωρίες από τον Θεό για τις αµαρτίες τους. Με βάση το σημερινό µάθηµα ποια απάντηση θα δίνατε;  (ΟΜΆΔΑ Δ) 

O Ιησούς προσέφερε στον παράλυτο τριπλή γιατρειά 

α. από την αντίληψη ότι οι αμαρτίες του έφταιγαν για την αναπηρία του 

β του ξαναέδωσε ένα γερό σώμα 

γ τον απάλλαξε από τις όσες και όποιες αμαρτίες του 

• Αρρώστιες και αναπηρίες δεν ειναι τιμωρίες από τον Θεό
• Παρά τον πόνο και τις ταλαιπωρίες οι άνθρωποι μπορούν να ελπίζουν στην αγάπη του Θεού
• Πολλοί γίνονται ευαίσθητοι προς όσους υποφέρουν και συμπαραστέκονται ανθρωπινότερα